GÜMÜŞHÂNEVÎ, Ahmed Ziyâeddin
Nakşibendî-Hâlidî şeyhlerinden, âlim ve mutasavvıf.
RÂMÛZÜ’l-EHÂDÎS
Ahmed Ziyâeddin Gümüşhânevî’nin (ö. 1893) derlediği hadisleri ihtiva eden eseri.
ÂDÂBÜ’l-MÜRÎD
Sûfîlerin uymaları gereken kurallardan bahseden eserlere verilen genel ad.
ISTILÂHÂTÜ’s-SÛFİYYE
Tasavvuf terimlerini açıklayan eserlerin ortak adı.
Etkilendiği eser
MENÂZİLÜ’s-SÂİRÎN
Hâce Abdullah-ı Herevî’nin (ö. 481/1089) tasavvuf makamlarına dair eseri.
Eseri etkileyen isim
KÂŞÂNÎ, Abdürrezzâk
Tasavvufî tefsir ve terimlere dair eserleriyle tanınan mutasavvıf.
Eserde doktrinine yer verilen tarikat
NAKŞİBENDİYYE
Bahâeddin Nakşibend’e (ö. 791/1389) nisbet edilen tarikat.
Eserde doktrinine yer verilen tarikat
KĀDİRİYYE
Abdülkādir-i Geylânî’ye (ö. 561/1166) nisbet edilen İslâm dünyasının ilk ve en yaygın tarikatı.
Eserde doktrinine yer verilen tarikat
ŞÂZELİYYE
Ebü’l-Hasan eş-Şâzelî’ye (ö. 656/1258) nisbet edilen tarikat.
Eserde incelenen temel konu
RİCÂLÜ’l-GAYB
Âlemde tasarruf sahibi gizli ve âşikâr velîler topluluğu.
Eserde incelenen temel konu
RÂBITA
Müridin şeyhine gönlünü bağlaması ve onu düşünmesi anlamında bir tasavvuf terimi.