EHL-i RE’Y
II. (VIII.) yüzyılda ortaya çıkan Kûfe merkezli fıkıh ekolüne verilen ad.
AHMED b. HANBEL
Hanbelî mezhebinin imamı, muhaddis, fakih.
HADİS
Hz. Peygamber’in sözlerini, fiillerini ve tasviplerini ifade eden terim; hadisleri tesbit, nakil ve anlamaya yönelik ilim.
FIKHÜ’l-HADÎS
Hadislerin anlaşılmasını ve onlardan hüküm çıkarılmasını konu edinen ilim dalı.
EHL-i SÜNNET
Hz. Peygamber ile ashabın dinin temel konularında takip ettikleri yolu benimseyenler anlamında bir tabir.
RE’Y
Görüş, düşünce, kıyas, nasla düzenlenmemiş şer‘î-amelî bir meselede ortaya konan kanaat anlamlarında bir terim.
TE’VÎLÜ MUHTELİFİ’l-HADÎS
İbn Kuteybe’nin (ö. 276/889) hadisçilere yönelik suçlamalara cevap verdiği eseri.
ŞEREFÜ ASHÂBİ’l-HADÎS
Hatîb el-Bağdâdî’nin (ö. 463/1071) hadis ve hadis ehlinin değeri hakkındaki eseri.
NEZÎR HÜSEYİN
Hindistanlı hadis âlimi ve Ehl-i hadîs hareketinin lideri.