AHLÂK
İnsanın iyi veya kötü olarak vasıflandırılmasına yol açan mânevî nitelikleri, huyları ve bunların etkisiyle ortaya konan iradeli davranışlar bütünü; bunlarla ilgili ilim dalı.
EDEP
Bir toplumda örf, âdet ve kural halini almış iyi tutum ve davranışlar veya bunları kazandıran bilgi anlamında kullanılan terim.
BİRR
İman, ibadet ve ahlâka ilişkin bütün iyilikleri ifade eden bir terim.
İTİDAL
Duygu, düşünce, ahlâk ve davranışlardaki denge anlamında bir terim.
ÂDÂB
Dinî ve sosyal ilimlerde farklı anlamlarda kullanılan bir terim.
TAKVÂ
Dinin emir ve tavsiyelerine uyma, haram ve günahlardan kaçınma hususunda gösterilen titizlik anlamında bir kavram.
FEZÂİL
Amellerin, vakitlerin, şahısların, şehir, ülke ve milletlerin faziletini anlatan bir kitap türü.
FAZL
Genel olarak fazlalık, üstünlük, lutuf ve ihsan anlamına gelen, özellikle de Allah’ın çok yönlü lutuf ve keremini ifade eden bir terim.
TAFDÎL
İnsan-melek, peygamberler, sahâbe ve diğer insanlar arasında üstünlük açısından tercih yapmayı ifade eden bir terim.
MEHÂSİN ve MESÂVÎ
Bir konunun iyi ve kötü yanları ile bu hususta yazılan edebî ve ahlâkî eserlere verilen ad.
HAYÂ
Kınanma endişesiyle kurallara aykırı davranmaktan kaçınma ve bunu sağlayan duygu için kullanılan ahlâk terimi.
İslâm ahlâkçılarına göre dört temel faziletten biri
ADÂLET
Ahlâk, fıkıh ve hadis alanlarında birbirine yakın anlamlarda kullanılan bir terim.
İslâm ahlâkçılarına göre dört temel faziletten biri
HİKMET
Din ve felsefe alanında kullanılan geniş kapsamlı bir terim.
İslâm ahlâkçılarına göre dört temel faziletten biri
ŞECAAT
Savaşta kahramanlık göstermeye, sıkıntıları göze alarak üstün değerleri korumaya yönelten ruhsal yetenek anlamında bir ahlâk terimi.
İslâm ahlâkçılarına göre dört temel faziletten biri
İFFET
İnsanın bedenî ve maddî hazlara aşırı düşkünlükten korunmasını sağlayan erdem için kullanılan ahlâk terimi.