RE’Y
Görüş, düşünce, kıyas, nasla düzenlenmemiş şer‘î-amelî bir meselede ortaya konan kanaat anlamlarında bir terim.
İSTİDLÂL
Bir veya birden çok önermeden başka bir önerme çıkarma, akıl yürütme anlamında mantık terimi.
İSTİNBAT
Naslardan hüküm çıkarma anlamında fıkıh usulü terimi.
FETVA
Fıkhî bir meselenin dinî-hukukî hükmünü açıklayan cevap.
KIYAS
Bilinenden hareketle bilinmeyene ulaşmayı ifade eden mantık, fıkıh ve dil bilimi terimi.
İSTİHSAN
Fıkıhta özel gerekçelerle açık kıyastan, genel ve yerleşik kuraldan ayrılıp olayın özelliğine uygun çözüm bulma metodunu ifade eden şer‘î delil.
TAHRÎC
Mezhep birikimini kaynak sayan fıkhî bilgi elde etme süreci anlamında terim.
TERCİH
Fıkıh usulünde birbiriyle teâruz eden delillerden, fıkıhta ise ispat vasıtalarından birini diğerinden üstün tutmak anlamında terim.
İTTİBÂ
Bir müctehidin görüşüne göre amel etme; cemaatle namazda imama uyma anlamında terim.
TAKLİD
Bir âlimin görüşünü delilsiz kabul etmek anlamında fıkıh usulü terimi.
USÛL-i FIKIH
Fıkhın kaynaklarını ve bunlardan hüküm çıkarma yöntemlerini inceleyen bilim dalı.
HÜKÜM
Kelâm, mantık ve fıkıh ilimlerinde kullanılan bir terim.
İLLET
Hükmün amacını genellikle gerçekleştirdiği kabul edilen açık ve istikrarlı vasıf anlamında fıkıh usulü terimi.
KAZÂ
Yargılama hukuku ve yargı kararı anlamında fıkıh terimi.
FETVA
Fıkhî bir meselenin dinî-hukukî hükmünü açıklayan cevap.
EHL-i HADÎS
Hadisçiler ve hadis taraftarları anlamında terim.
EHL-i RE’Y
II. (VIII.) yüzyılda ortaya çıkan Kûfe merkezli fıkıh ekolüne verilen ad.