ŞÎA
Hz. Peygamber’in vefatından sonra devlet yönetiminin Hz. Ali’ye ve onun soyundan gelenlere ait olduğu düşüncesi etrafında birleşen çeşitli grupların ortak adı.
İSNÂAŞERİYYE
On iki imam sistemini benimseyen Şiî fırkası.
CA‘FERİYYE
Mu‘tezile kelâmcılarından Ca‘fer b. Harb (ö. 236/850-51) ve Ca‘fer b. Mübeşşir’in (ö. 234/849) görüşlerini benimseyenlere verilen ad.
RÂFİZÎLER
Başlangıçta Zeyd b. Ali’den ayrılan ilk İmâmîler’e, daha sonra bütün Şiî fırkaları ile Şiî unsurları taşıyan bazı bâtınî gruplarına verilen isim.
İMÂMET
Hz. Peygamber’in vefatından sonra İslâm toplumunun dinî ve siyasî liderliği görevi.
İMAM
Önder, lider; cemaate namaz kıldıran kişi; devlet başkanı.
ZEYDİYYE
II. (VIII.) yüzyılın ilk çeyreğinde Kûfe’de ortaya çıkan, Irak, Taberistan ve özellikle Yemen’de varlığını sürdüren ılımlı bir Şiî fırkası.
İSMÂİLİYYE
İsmâil b. Ca‘fer es-Sâdık’a nisbet edilerek varlığını günümüze kadar sürdüren aşırı Şiî mezhebi.