SİYASET
İnsan topluluklarını yönetme sanatı.
SİYÂSETNÂME
Devlet yönetimine dair eserlerin ortak adı.
el-AHKÂMÜ’s-SULTÂNİYYE
Şâfiî fakihi Mâverdî’nin (ö. 450/1058) devletin esas teşkilât ve idaresiyle ilgili fıkhî ahkâmı bir araya toplayan eseri.
EDEBÜ’d-DÜNYÂ ve’d-DÎN
Mâverdî’nin (ö. 450/1058) ahlâka dair eseri.
el-HÂVİ’l-KEBÎR
Mâverdî’nin (ö. 450/1058) Şâfiî fıkhına dair eseri.
A‘LÂMÜ’n-NÜBÜVVE
Şâfiî âlimlerinden Mâverdî’nin (ö. 450/1058) peygamberliğin ispatı (delâilü’n-nübüvve) konusundaki eseri.
Hocası
İSFERÂYÎNÎ, Ebû Hâmid
Şâfiî fakihi.
Hocası
KUDÛRÎ
Müctehid Hanefî âlimi.
Talebesi
HATÎB el-BAĞDÂDÎ
Târîḫu Baġdâd adlı eseriyle tanınan hadis hâfızı ve tarihçi.
CELÂLÜDDEVLE
Irak Büveyhî hükümdarı (1025-1044).
İlmî seviyesi
ASHÂBÜ’l-VÜCÛH
Şâfiîler’in müctehidlerle ilgili sınıflandırmalarına göre, mezhep imamının usul ve kaidelerine bağlı kalarak ictihadda bulunan fıkıh âlimleri.
HİSBE
İslâm devletlerinde genel ahlâkı, kamu düzenini korumak ve denetlemekle görevli teşkilât.