ASABE
İslâm hukukunda miras bırakana doğrudan veya erkek vasıtasıyla bağlı bulunan mirasçılar için kullanılan fıkıh terimi.
ASHÂBÜ’l-FERÂİZ
İslâm miras hukukunda belirli pay sahibi mirasçılar için kullanılan terim.
AVL
İslâm miras hukukunda, belirli hisse sahiplerinin (ashâbü’l-ferâiz) mirastan alacakları payların toplamının ortak paydadan fazla olması hali.
FERÂİZ
İslâm miras hukukunu inceleyen ilim dalı.
HACB
Bir mirasçının, ölen kimseye kendisinden daha yakın mirasçı bulunması sebebiyle miras hakkından mahrum bırakılmasını ifade eden terim.
MUHALLEFÂT
Osmanlı miras hukukunda ölen kişilerin geride bıraktığı mallar için kullanılan terim.
RED
İslâm miras hukukunda belirli hisse sahiplerinden artan payların yine onlara paylaştırılmasını ifade eden bir terim.
USUL
Miras hukukunda üst soy hısımları ifade eden fıkıh terimi.
MÜNÂSEHA
Bir mirasın paylaşılmasından önce vefat eden mirasçının payının kendi vârislerine intikalinin hesaplanması anlamında fıkıh terimi.
TEHÂRÜC
Bedel karşılığında mirastan çekilme anlamında fıkıh terimi.
VELÂ
Âzat olmaktan veya muvâlât sözleşmesinden doğan hükmî akrabalık bağı.
ZEVİ’l-ERHÂM
Ölenin ashâb-ı ferâiz ve asabe dışındaki kan hısımları.
BEYTÜLMÂL
Devlet hazinesi, devlete ait mal varlığının bütünü ve bununla ilgili idarî-malî kurum.
KISMET
Ortak malların taksim tekniği anlamında bir fıkıh terimi.
ÂDİLE
İslâm miras hukukunda kullanılan bir terim.
SULH
Karşılıklı rıza ile çekişmeyi ortadan kaldıran akid veya görülmekte olan davanın anlaşmayla sona erdirilmesi anlamında fıkıh terimi.
İNTİKAL
Bir hakkın belirli kimselere geçmesi anlamında İslâm hukuku terimi.