Hocası
EBÛ HANÎFE
Hanefî mezhebinin imamı, büyük müctehid.
Arkadaşı
EBÛ YÛSUF
Ebû Hanîfe’nin önde gelen talebesi, müctehid hukukçu ve ilk kādılkudât.
Talebesi
ŞEYBÂNÎ, Muhammed b. Hasan
Ebû Hanîfe’nin önde gelen talebesi, eserleriyle Hanefî mezhebinin görüşlerini kayıt altına alan müctehid.
EHL-i HADÎS
Hadisçiler ve hadis taraftarları anlamında terim.
EHL-i RE’Y
II. (VIII.) yüzyılda ortaya çıkan Kûfe merkezli fıkıh ekolüne verilen ad.
Fıkhı Züfer’den tahsil ettiği rivayet edilen sûfî
ŞAKĪK-ı BELHÎ
Horasanlı sûfî.
HASAN b. ZİYÂD
Ebû Hanîfe’nin önde gelen talebelerinden müctehid âlim.
Mezhepte tercih edilen görüşlerine dair risâle yazan âlim
PÎRÎZÂDE İBRÂHİM
Hanefî fakihi ve Mekke müftüsü.
Görüşlerinin sıklıkla nakledildiği eserler
NÂDİRÜ’r-RİVÂYE
Hanefî mezhebi imamlarından nakledilen ikinci derecede kaynak değerine sahip rivayetlere ve bunları içeren metinlere verilen ad.
Talebesi
MUHAMMED b. ABDULLAH el-ENSÂRÎ
Muhaddis ve kadı.
Züfer’in görüşüne dayanıp para vakıflarınının tescil usulünü geliştiren âlim
EBÜSSUÛD EFENDİ
Osmanlı şeyhülislâmı, hukukçu ve müfessir.
Hayatına ve görüşlerine dair ilk defa müstakil bir eser yazan âlim
ZÂHİD KEVSERÎ
Son devir Osmanlı âlimlerinden.
Talebesi
HİLÂL b. YAHYÂ
Hanefî fakihi.
HANEFÎ MEZHEBİ
Dört büyük Sünnî fıkıh mezhebinden biri.