ZÜHD ve REKĀİK
Hz. Peygamber’le ashabının zühd hayatına dair rivayetler ve bu konuyla ilgili literatür için kullanılan terim.
ez-ZÜHD ve’r-REKĀİK
Abdullah b. Mübârek’in (ö. 181/797) zühd ve ahlâk konularına dair rivayetleri topladığı eseri.
FAKR
İnsanın zorunlu ihtiyaçlarını karşılayacak imkânlardan yoksun olması veya kendisini her zaman Allah’a muhtaç bilmesi anlamında tasavvuf terimi.
RİYÂZET
Nefis terbiyesi anlamında bir tasavvuf terimi.
UZLET
Belirli bir ruhsal olgunluğa ulaşmak amacıyla dünya hayatından ve sosyal çevreden uzaklaşarak arzuları sınırlamaya çalışma, münzevi bir yaşam sürme.
VERA‘
Takvânın ileri derecesini ifade eden tasavvuf terimi.
MÂSİVÂ
Allah’tan başka her şey anlamında bir tasavvuf terimi.
RUHBAN
Kur’ân-ı Kerîm’de kendilerini ibadete adayan hıristiyanlar için kullanılan bir terim.
MANASTIR
Bazı dinlerde zâhid din adamlarının cemaat halinde yaşadığı bina veya binalar topluluğu.
KEŞİŞ
Bazı dinlerde ıssız bir yerde tek başına veya manastırda cemaat halinde münzevi hayat süren zâhidler için kullanılan terim.
BEKKÂÎN
Tebük Gazvesi’ne katılamadıkları için üzülüp ağlayan yedi sahâbî ve çok ağlamalarıyla meşhur Kûfeli dört zâhid tâbiî hakkında kullanılan bir tabir.
HASAN-ı BASRÎ
Basralı meşhur tâbiî, âlim ve zâhid.
MÂLİK b. DÎNÂR
İlk zâhidlerden.
HABÎB el-ACEMÎ
Basralı zâhid.
DÂVÛD et-TÂÎ
İlk dönem sûfî ve zâhidlerinden.
SÜFYÂN es-SEVRÎ
Kendi adıyla anılan fıkıh mezhebinin imamı, müfessir, muhaddis ve zâhid.
İBRÂHİM b. EDHEM
Zâhid, sûfî ve muhaddis.
FUDAYL b. İYÂZ
Horasan’ın ilk büyük sûfîlerinden.
ŞAKĪK-ı BELHÎ
Horasanlı sûfî.
MA‘RÛF-i KERHÎ
Iraklı zâhid ve sûfî.