Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
ALÂ YEDEY ADLHadis ilminde cerhin üçüncü derecesindeki bir râvi hakkında kullanılan tenkit ifadesi.
ANBERÎDevrinin Tûs muhaddisi ve zâhidi.
ARZGenel olarak hadislerin karşılaştırılması ve hocanın onayına sunulması anlamında bir terim.
ASHÂB-ı AHRUFHadislerin Hz. Peygamber’den duyulduğu lafızlarla rivayet edilmesini zaruri gören muhaddisler için kullanılan terim.
ASHÂBÜ’l-ELF1000 ile 2000 arasında hadis rivayet eden sahâbîler için kullanılan terim.
ASHÂBÜ’l-MİÎN200 ile 1000 arasında hadis rivayet eden sahâbîler için kullanılan terim.
ASHÂBÜ’l-ÜLÛF2000’den fazla hadis rivayet eden sahâbîler için kullanılan terim.
ASHÂBÜ’l-VÂHİDKendilerinden sadece bir hadis nakledilen sahâbîler için kullanılan terim.
ASIL / 2. Bölüm: HADİSFıkıh, hadis, tasavvuf, felsefe ve mantık alanlarında çeşitli anlamlarda kullanılan terim.
ÂSIM b. ADÎHz. Peygamber’in Mescid-i Dırâr’ı ortadan kaldırmak için görevlendirdiği sahâbî.
AŞERE-i MÜBEŞŞEREHz. Peygamber tarafından cennete girecekleri daha hayatta iken kendilerine müjdelenen on sahâbî.
AZÎZSenedinin râvi sayısı, başından sonuna kadar her tabakada en az iki olan hadisler için kullanılan terim.
BÜLDÂNİYYEMuhaddislerin muhtelif kültür merkezlerinde duyup öğrendikleri hadisleri bu beldelere göre bir araya toplayarak meydana getirdikleri hadis mecmuaları.
CANAN, İbrahimHadis ve eğitimle ilgili eserleriyle tanınan bilim adamı.
EBÜ’d-DERDÂDımaşk kadılığı ve Kur’an muallimliği yapan sahâbî.
EHL-i BEDİRBedir Gazvesi’ne katılan sahâbîleri ifade eden bir tabir.
İHTİSARBir hadisi kısaltmak anlamında terim.
el-İLMÂMİbn Dakīkul‘îd’in (ö. 702/1302) ahkâm hadislerini ihtiva eden eseri.
İMAMSahasında otorite ve güvenilir olan hadis râvisi.
İMLÂBir muhaddisin rivayet ettiği hadisleri veya bir âlimin okutacağı metni talebeye yazdırması anlamında terim.
MERFÛHz. Peygamber’e nisbet edilen söz ve haber anlamında hadis terimi.
MEVKUFSahâbenin sözü ve fiili anlamında hadis terimi.
MUALLAKSenedinin müellif tarafındaki kısmından bir veya daha çok râvisi zikredilmeyen hadis anlamında terim.
MUAN‘ANSenedinde “an” edâ sîgası bulunan hadis.
MUHTELİFÜ’l-HADÎSBirbirlerine zıtmış gibi görünen makbul hadisler ve bu hadisleri inceleyen ilim dalı.
MUTTASILSenedinde kopukluk bulunmayan rivayet anlamında hadis terimi.
MÜHMELAyırt edici kimliği belirtilmeyen râvi anlamında hadis terimi.
MÜŞKİLÜ’l-ÂSÂRTahâvî’nin (ö. 321/933), anlaşılmasında güçlük bulunan hadisleri açıkladığı eseri.
SAHÎFEİlk dönemlerde üzerine âyet veya hadis yazılan malzeme, sonraları bu malzemede yazılı olanları kapsayan kitapçık.
SÂKITRâvinin cerhini yahut sened ve metinden kelime düşmesini ifade eden bir hadis terimi.
SEMÂHadis öğrenme yollarından biri.
SÛÜ’l-HIFZRâvinin hâfızasının zayıf ve bozuk olması anlamında hadis terimi.
es-SÜNENAbdullah b. Abdurrahman ed-Dârimî’nin (ö. 255/869) bilinen sünenlerin en eskisi olan eseri.
es-SÜNENDârekutnî’nin (ö. 385/995) ahkâmla ilgili, özellikle illetli hadisleri içeren eseri.
ŞÂZGüvenilir bir râvinin kendisinden daha güvenilir râviye aykırı olarak rivayet ettiği hadis anlamında bir terim.