Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
ABDULLAH b. ABBASHz. Peygamber’in amcasının oğlu, tefsir ve fıkıh ilimlerinde otorite kabul edilen ve çok hadis rivayet edenler arasında yer alan sahâbî.
ÂKIBHz. Peygamber’in isimlerinden biri.
AKSIRMAİslâm muaşeret âdâbında karşılıklı duaya vesile olan fizyolojik bir olay.
AMELÜ’l-YEVM ve’l-LEYLEHz. Peygamber’in günlük dua ve zikirleri ile bu konudaki tavsiyelerini ihtiva eden bir hadis kitabı türü.
AMRE bint MES‘ÛDVefatından bir ay sonra kabri başında Hz. Peygamber tarafından cenaze namazı kılınan kadın sahâbî.
el-ÂSÂRMuhammed b. Hasan eş-Şeybânî’nin (ö. 189/805) Hanefî fıkhında delil olarak kullanılan ahkâm hadislerini topladığı eseri.
AŞERE-i MÜBEŞŞEREHz. Peygamber tarafından cennete girecekleri daha hayatta iken kendilerine müjdelenen on sahâbî.
ATÎKKâbe ve Hz. Ebû Bekir hakkında kullanılan bir sıfat.
BEKKÂÎN / 1. Bölüm: İSLÂM TARİHİTebük Gazvesi’ne katılamadıkları için üzülüp ağlayan yedi sahâbî ve çok ağlamalarıyla meşhur Kûfeli dört zâhid tâbiî hakkında kullanılan bir tabir.
BERZAÎHadis hâfızı ve münekkidi.
BİŞR b. ÂSIMHz. Ömer tarafından Hevâzin kabilesine zekât memuru olarak gönderilen sahâbî.
CEHÂLETBir râvinin bilinmediğini ifade eden hadis terimi.
CEM‘ ve TE’LÎFHadisler arasında görülen ihtilâfları giderme yollarından biri.
CEMAATDaha çok Kütüb-i Sitte müellifleri hakkında kullanılan hadis terimi.
CEMÎLE bint SÂBİTHicretten hemen sonra Medine’de Hz. Peygamber’e biat eden ilk on kadın sahâbîden biri.
CEM‘U’l-CEVÂMİ‘Süyûtî’nin (ö. 911/1505) bütün hadisleri toplamak üzere kaleme aldığı eseri.
CEM‘U’n-NİHÂYEİbn Ebû Cemre’nin (ö. 699/1300), Buhârî’nin el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ’inden derlediği muhtasar hadis kitabı.
DİRÂYETÜ’l-HADÎSRivayetlerin sağlamlık derecesini tesbit etmeyi konu alan hadis ilim dalı.