Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
el-A‘LÂMHayreddin ez-Ziriklî (ö. 1976) tarafından kaleme alınan biyografik eser.
ALKAMÎŞâfiî fakihi ve muhaddis.
A‘MEŞHadis, kıraat ve ferâiz sahalarındaki bilgisiyle tanınan tâbiîn nesline mensup âlim.
ÂSIM b. SÂBİTHamiyyü’d-debr (arıların koruduğu kişi) lakabı ile tanınan sahâbî.
el-CÂMİU’s-SAGĪRSüyûtî’nin (ö. 911/1505) derlediği kısa hadisleri ihtiva eden eseri.
CEBBÂR b. SAHRHz. Peygamber ve Hz. Ömer zamanlarında vergi tahmin memurluğu yapan sahâbî.
DABBEHadis metinlerindeki yanlışları göstermek için kullanılan işaret.
DARBBir hadiste yanlış veya fazla yazılan kısımları iptal etme usulü.
EDÂHadisi usulüne uygun olarak rivayet etme anlamında terim.
el-ELFİYYEZeynüddin el-Irâkī’nin (ö. 806/1404) hadis usulüne dair manzum eseri.
ESAHHU’l-KÜTÜBHadis literatüründe en güvenilir hadis kitabı için kullanılan tabir.
ESMÂ ve KÜNÂHadis râvilerinin isim ve künyelerini konu alan ilim dalı.
FİRDEVSÜ’l-AHBÂRŞîrûye b. Şehredâr ed-Deylemî’nin (ö. 509/1115) kısa metinli hadisleri bir araya getirdiği eseri.
HÂKİMHadis ilminde üstün seviyeye ulaşmış kimse.
HASENDinî konularda delil olarak kullanılan makbul hadis çeşidi.
HUZÛRKüçük yaşta hadis meclislerinde bulunmak anlamında terim.
HÜCCETTa‘dîlin üçüncü derecesini gösteren hadis terimi.
İHTİLÂTRâvinin hadis rivayetine ehliyetini yok eden akıl eksikliği ve zayıflığı hali.
İ‘LÂMHadis rivayet usullerinden biri.
İNBÂHadisin icâzet yoluyla rivayet edildiğini göstermek için kullanılan terim.